சுதந்திர இந்தியாவின் சிறந்த அரசியலமைப்பு சட்டங்கள்..

1950 இல் அரசியலமைப்பு இயற்றப்பட்ட பிறகு, சமூகத்தின் மாறிவரும் அம்சங்களுக்கு ஏற்ப சட்டத்தை கொண்டு வருவதற்காக காலப்போக்கில் ஏராளமான திருத்தங்கள் செய்யப்பட்டுள்ளன. அச்சட்டங்களை என்ன, எப்போது இயற்றப்பட்டது என்பதை பற்றி காண்போம்.

வகுப்புகளின்படி மாநிலங்களை ஒழித்தல் மற்றும் யூனியன் பிரதேசங்களை அறிமுகப்படுத்துதல் மற்றும் மொழி வாரியாக மாநிலங்களை மறுசீரமைத்தல் (1956)

இந்தத் திருத்தம் அந்த பிரதேசங்களில் பேசப்படும் மொழிகள் தொடர்பாக மாநிலங்களை ஒழுங்குபடுத்தியது. இந்த முறையான ஏற்பாடு மாநிலங்களின் சிக்கலான தன்மையை மேலும் குறைத்தது.

வாக்களிக்கும் வயது 21ல் இருந்து 18 ஆக குறைக்கப்பட்டது (1989)

ராஜீவ் காந்தியின் ஆட்சியில், வாக்களிக்கும் வயது 21 வயதிலிருந்து 18 ஆக குறைக்கப்பட்டது, அப்போதைய அரசாங்கத்தின்படி, இளைஞர்கள் தேசத்தின் தேர்தல் நோக்கங்களில் தீவிரமாக பங்கேற்கும் வகையில் இந்த ஏற்பாடு வகுக்கப்பட்டது.

IPC – தகவல் தொழில்நுட்ப சட்டம் (2000)

ஐடி சட்டம் 2000 ஆம் ஆண்டு பட்ஜெட் கூட்டத்தொடரில் நிறைவேற்றப்பட்டது மற்றும் ஜனாதிபதி கே ஆர் ​​நாராயண் கையெழுத்திட்டார். இன்டர்நெட் தொழில்நுட்பத்தின் வருகையால் ஐடி சட்டம் அமலுக்கு வந்தது.

இந்த சட்டம் இயற்றப்பட்ட பிறகும், தகவல் தொழில்நுட்பச் சட்டம் பல்வேறு மாற்றங்களைச் சந்தித்தது. 2008 ஆம் ஆண்டில், ‘தகவல்தொடர்பு சாதனம்’ என்ற வரையறையில் விரிவாக்கம் செய்யப்பட்டது.

6 முதல் 14 வயது வரையிலான குழந்தைகளுக்கு இலவச மற்றும் கட்டாயக் கல்வி (2002)

இந்தத் திருத்தம் இந்திய அரசியலமைப்பின் மிக முக்கியமான திருத்தங்களில் ஒன்றாகப் போற்றப்படுகிறது, இது தனியார் பள்ளிகளுக்கு 25% இடங்களை சமூகத்தில் பொருளாதார ரீதியாக நலிவடைந்த மற்றும் பின்தங்கிய பிரிவினருக்கு அரசாங்க நிதியுதவியின் மூலம் வழங்க உத்தரவிட்டது.

குற்றவியல் சட்டத் திருத்தச் சட்டம் (2013) – நிர்பயா சட்டம்

டெல்லியில் நடந்த கூட்டுப் பலாத்காரத்தைத் தொடர்ந்து 2013 ஏப்ரல் 3ஆம் தேதி இச்சட்டம் அமலுக்கு வந்தது. இந்தச் சட்டம் பின்தொடர்தல் மற்றும் பாலியல் தொடர்பான மோக பார்வை ஆகியவற்றுக்கு 7 ஆண்டுகள் சிறைத்தண்டனை விதிக்கப்படும்.

இந்தக் குற்றங்களின் பிரிவுகள்: அமிலத் தாக்குதல் (பிரிவு 326 ஏ), ஆசிட் தாக்குதல் முயற்சி (பிரிவு 326 பி), பாலியல் துன்புறுத்தல் (பிரிவு 354 ஏ), ஒரு பெண்ணின் ஆடையை அவிழ்க்கும் நோக்கத்துடன் செயல்படுதல் (பிரிவு 354 பி), பாலியல் தொடர்பான மோக பார்வை (voyeurism) (Sec 354C), மற்றும் பின்தொடர்தல் (Sec 354D).

பல மாநில அரசுகள் 12 வயது அல்லது அதற்கும் குறைவான சிறுமியை பாலியல் பலாத்காரம் செய்யும் குற்றவாளிக்கு மரண தண்டனை விதிக்கும் சட்ட வரைவை கூட உருவாக்கியுள்ளன.

ஒரே நாடு, ஒரே வரி என்ற கருத்தை முன்வைக்க சரக்கு மற்றும் சேவை வரி (ஜிஎஸ்டி) அறிமுகம் (2016)

மத்திய அரசின் வரி மற்றும் மாநில அரசின் வரி ஆகிய இரண்டையும் உள்ளடக்கிய சமீபத்திய திருத்தங்களில் இதுவும் ஒன்றாகும். ஜிஎஸ்டி அறிமுகம் மாநில அரசுகளை நியாயமற்ற முறையில் வரியை உயர்த்துவதைத் தடுத்துள்ளது.

குற்றவியல் சட்ட திருத்த மசோதா (2018)

பெண்களை பாலியல் பலாத்காரம் செய்பவர்களுக்கு குறைந்தபட்ச தண்டனையை ஏழு ஆண்டுகளில் இருந்து பத்து ஆண்டுகளாக உயர்த்தும் வகையில் ஐபிசியின் சில பிரிவுகளை இந்த மசோதா திருத்தியது.

12 வயதுக்குட்பட்ட சிறுமிகளை கூட்டுப் பலாத்காரம் செய்தால், 20 ஆண்டுகள் சிறைத்தண்டனை விதிக்கப்படும், மேலும் அது குற்றவாளியின் மரண தண்டனை வரை கூட நீட்டிக்கப்படலாம். மைனர் குழந்தை பலாத்காரம் செய்யப்பட்ட வழக்கில் விசாரணையை 6 மாதங்களுக்குள் முடிக்க வேண்டும் என்றும், குறிப்பிட்ட காலக்கெடுவை மீறக்கூடாது என்றும் திருத்தம் செய்தது.